Można zostać porwanym zarówno w miejscu publicznym jak i w
domu. Pierwsze chwile są decydujące, gdyż wtedy ofiara ma najwięcej okazji
do ucieczki.
Jeśli dojdzie do porwania, ofiara powinna:
![](strzala.png)
zaniechać
szamotania się, uspokoić się i skoncentrować na przeżyciu
![](strzala.png)
starać się
zapamiętać drogę, liczbę zakrętów, charakterystyczne zapachy, hałasy itp.
Nie tracić rachuby czasu.
Po dotarciu do kryjówki, porywacze mogą przystąpić do "przesłuchiwania"
porwanego.
Co ma robić ofiara:
![](strzala.png)
nie "płaszczyć"
się, ale wypełniać ich polecenia
![](strzala.png)
udzielać tylko
tych informacji, które nie mogą być wykorzystywane przeciwko niej
![](strzala.png)
nie denerwować
porywaczy
Jeśli ofiara jest przetrzymywana przez dłuższy czas, powinna dbać o
zachowanie sprawności umysłowej i fizycznej:
![](strzala.png)
obserwować detale
otoczenia, starać się zidentyfikować dźwięki, zorientować w położeniu
budynku
![](strzala.png)
nie tracić rachuby
czasu i starać się wypracować sobie stały rozkład dnia
![](strzala.png)
poznawać
porywaczy, poznawać ich słabostki (można je wykorzystać przy ucieczce),
starać się zdobyć ich sympatię
![](strzala.png)
wykonywać
ćwiczenia fizyczne nawet w najmniej sprzyjających warunkach
![](strzala.png)
nie pozwolić, by
mięśnie się zastały
UWAGA!
Nie należy okazywać porywaczom wrogości - ale też trzeba czujnie obserwować,
czy nie pojawiają się objawy "syndromu sztokholmskiego", tj. utożsamiania
się z porywaczami.